Devran Sinanoğlu

Hayatta bir dostu olmalı insanın gölgesi gibi ondan ayrılmamalı nedensiz, çıkarsız hiç hesaba kitaba girmeden insana sadık kalmalı ağladığında insanı güldürmeli, düştüğünde el uzatmalı   Hayatta...

Birikti uğruna çektiğim özlemin, kederin nemin, elemin ve yokluğunda yandığım gecenin zulmü kandilin koynunda senin de yüreğin yansın.   Kırılmazdı böyle kalbim bükülmezdi bileğim acının şehrini...

Sen, şairlerin çıldırmış mısralarında anlattığı perisin. Gecenin siyah ateşini yağmurun gözyaşlarıyla söndüren bulutların hüzün halisin. Sen, güzellik tanrıçasının önünde secde kıldığı yaratanın bana bir lütfusun. Gönül...

Karanlığın sesizliğinde ay çekip gittiğinde yıldızlar sana küstüğünde gecenin yalnızlığında yüreğinin başı yandığında ve kalbin sıkıştığında ne çektiğimi anlarsın. Hüzünlü bulutların neden koştuğunu yağmurlardan sonra toprağın...

Ey yüreğimde yer eden yar efsun gözlerinle bakma gözlerime mum gibi erir yüreğim, mahmur gözlerinle daha yavaş es yüreğimde kırılmasın gönül dallarım, uçmasın aşk yapraklarım. Ey...

Damla damla aksan yüreğime, kalbimi doldursam seninle bir şiir kadar kısa ve öz kalmaz mısın benimle. Sonra şiir gitse sen yanımda kalsan ve ben yüreğimi seninle...

Çocuklar diyorum azizim, çocuklar. Yeryüzünün melekleri, yaratıcının insanlara emaneti, günahı olmayan bir tek çocuklardır azizim. Irkı, rengi, dili, dini… ne olursa olsun dünyanın çiçeğidirler. Bu cihan...

Yaşamın kıyısında oturmuş hayatı izliyorum. Bakıyorum insanlara kimi yorgun, kimi kırgın kimi de hayatta küskün duygularını kalbinin mezarına gömen insanlar görüyorum. Taşlaşmış bir yürekle yaşıyorlar sevdadan...

Uyan oğlum uyan uyanda halimi gör yakışmadı sana beyazları giyip yatmak toprakta uyumak yakışmadı sana ne çabuk küstün bize günahını, sevabını topladın da gittin. Anneni, babanı,...

Biliyorum, giden geri dönmez yar kalan umutla bekler, demlenir gecenin hasretiyle ve bir türlü sabah olmayı bilmez, bekleyenler için. Sen gidersen; kelimeler kifayetsiz kalır ey yar...